تاثیر سبک زندگی بر خطر تصادف در بین جوانان 30-18 سال شهر تهران

سبک زندگی انتخاب مجموعه ای از فعالیت ها در درون محدوده های ساختاری است. رفتار سالم مانند دیگر اشکال رفتار اجتماعی، تحت تأثیر ارتباط دیالکتیک عاملیت و ساختار قرار می گیرد. عاملیت، توانایی عاملان در انتخاب رفتارهایشان است در حالیکه ساختار، اشاره به قاعده مندیها در کنش اجتماعی، ارتباطات اجتماعی نمادین و دسترسی به منابعی است که این انتخابها را تقویت یا تضعیف می کند. در دیدگاه کاکرهام محدوده های ساختاری نظیر سن، جنس، شغل، وضعیت تاهل، پایگاه اقتصادی – اجتماعی است که می توانند انتخابهای عاملان را محدود سازند. در مقاله حاضر پس انجام تحلیل عاملی و یافتن ابعاد متفاوت سبک زندگی، در یک نمونه 450 نفری از جوانان ساکن در منطقه دو شهرتهران با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای متناسب با حجم(pps)، 8 بعد از سبک زندگی به دست آمد. ابعادی نظیر رانندگی پرخطر، عشق راندن، زیبایی- لذت، مصرف فرهنگی، علاقه به شرکت در فعالیت های اجتماعی، دینداری، الکل و علاقه به شرکت در فعالیت های ورزشی. در میان ابعاد بدست آمده، رانندگی پرخطر و مصرف الکل دارای بیشترین تاثیر بر خطر تصادف بودند و همچنین بین این بعد از سبک زندگی و جنبه های منفی سبک زندگی ارتباط معناداری وجود داشته است.